சண்டே போஸ்ட் - 15

முதலில்...

நேற்று 'Water' திரைப்படம் பார்த்தேன். இந்தியாவில் விதவைகள் நேர்கொள்ளும் கடுமையான குடும்ப, சமூகப் புறக்கணிப்புகளை சித்தரிக்கும் வகையில் ஒரு அருமையான திரைப்படம் எடுக்க முடியும். இது அந்தப் படம் அல்ல. இந்த சமூக அவலத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட கொடூர முகத்தை மட்டும் ஒரு வசீகரமான ஒன்றே முக்கால் மணி நேர package-ஆகத் தயாரித்திருக்கிறார் தீபா மேத்தா. சுத்தமான அக்மார்க் நெய்யினால் செய்யப்பட்ட export quality material. பொத்தாம் பொதுவாக இந்தியாவின் சமூகக் கேடுகளைக் குறித்து எடுக்கப்படும் படங்களை எதிர்க்கும் ultra தேசியவாதி இல்லை நான். பல வருடங்களுக்கு முன் Bandit Queen திரைப்படம் வெளியான போது, அதற்கு ஆதரவாக நான் எழுதிய விமர்சனம் இப்பொழுதும் படிக்கக் கிடைக்கிறது. ஆயினும், இத்தகைய படங்களில் ஒரு அறிவு நேர்மை வேண்டும். இந்தியாவில் எந்த பிரச்னையுமே கறுப்பு-வெள்ளை இல்லை. இடைப்படும் shades of grey வண்ணங்களை வெளிக்கொண்டு வராமல், மட்டையடியாக இப்படி ஒரு படத்தை எடுத்தால், அதை எடுத்தவரின் நோக்கங்களை சந்தேகப்படத்தான் வைக்கிறது.

மேலும், தீபா மேத்தா நேர்முகங்களில் சொல்லியிருப்பனவற்றிற்கும், படத்தில் வருபவைகளுக்கும் முரண்பாடுகள் உள்ளன. உதாரணம், படத்தின் ஆரம்பத்திலும் இறுதியிலும் வரும் வாக்கியங்கள் (படத்தில் வரும் வசனங்களும்) மனு நீதியை ஹிந்து மதத்தின் புனிதச் சட்டங்கள் என்று குறிக்கிறது. ஆனால், தீபா ஒரு நேர்முகத்தில் இவ்வாறு சொல்கிறார்:

CS: Is the traditional treatment of widows a fair interpretation--or a misreading of-ancient Hindu writings?

Mehta: It's ingrained in a moral code. It's not Hinduism, it's Manu-a moral text…Religion is a very easy ploy because it is so easy to use for personal benefit.

படத்தில் நல்ல அம்சங்கள் சில: ரஹ்மானின் பின்னணி இசையும் சரி, பாடல்களும் சரி மிக அருமை. சீமா பிஸ்வாஸ் பிரமாதமாக நடித்திருக்கிறார். மஹாத்மா காந்தி நாட்டின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் இருக்கும் மக்களை எவ்வளவு ஆகர்ஷித்திருந்தார் என்பது நன்றாக சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

நிற்க.

இன்றைய வாஷிங்டன் போஸ்ட் நாளிதழிலிருந்து சில சுவாரசியமான கட்டுரைகள்:

1. தொடரும் கொலைகள்: ஈராக்கில் அமெரிக்கப் படைவீரர்கள் நிகழ்த்தும் அராஜகச் செயல்கள் வளர்ந்து வருகின்றன என்று சொல்வது பொருந்தாது. மாறாக, அந்த அராஜகச் செயல்கள் குறித்த செய்திகள் வெளியே வருவது (அமெரிக்காவில் போருக்கான மக்கள் ஆதரவு குறையக் குறைய) அதிகரித்து வருகிறது. சமீபத்தில் வந்த செய்தி: சென்ற நவம்பர் மாதம், ஈராக்கின் ஹடிதா நகரில் ஒரு ரோட்டோர குண்டு வெடிப்பில் ஒரு அமெரிக்கப் போர் வீரன் இறக்க, மற்ற வீரர்கள் அதற்குப் பழி வாங்கும் விதமாக, இருபத்தி நான்கு அப்பாவி மக்களைக் (பெண்கள், குழந்தைகள் உட்பட) கொன்று குவித்தனர். இந்த நிகழ்ச்சி பல விசாரணைகளுக்குப் பின் அமெரிக்கப் படையினாலேயே ஊர்ஜிதப்படுத்தப் பட்டிருக்கிறது.
   
   இந்த நிகழ்ச்சியும் மறக்கப்படும். அமெரிக்க நீதி மன்றங்களில் அல்லது ராணுவ நீதி மன்றங்களில் ஒப்புக்கு ஒரு வழக்கு நடத்தப்பட்டு, போரின் மன அழுத்தத்தால் வீரர்கள் உணர்ச்சி வசப்பட்டு விட்டனர் என்ற ரீதியில் ஒரு குறைந்தபட்ச தண்டனை விதிக்கப்படும். Rule of law பின்பற்றப்பட்டு விட்டதாக அமெரிக்க மக்கள் தமக்குத் தாமே தட்டிக் கொடுத்துக் கொள்வார்கள்.
   
   என்ன நடக்க வேண்டும்? குற்றம் உறுதி செய்யப்பட்டு விட்டது. குற்றம் நடந்தது ஈராக்கில். இறந்தவர் ஈராக்கியர். இந்த அமெரிக்க வீரர்கள் ஈராக்கிடம் ஒப்படைக்கப் படவேண்டும். ஈராக்கிய நீதிமன்றங்களில் நிறுத்தப்பட்டு ஈராக்கிய தண்டனை வழங்கப்பட வேண்டும். நடக்குமா? வாய்ப்பே இல்லை!
   
   கட்டுரையிலிருந்து:
   

   
   Aws Fahmi, a Haditha resident who said he watched and listened from his home as Marines went from house to house killing members of three families, recalled hearing his neighbor across the street, Younis Salim Khafif, plead in English for his life and the lives of his family members. "I heard Younis speaking to the Americans, saying: 'I am a friend. I am good,' " Fahmi said. "But they killed him, and his wife and daughters."
   
   The 24 Iraqi civilians killed on Nov. 19 included children and the women who were trying to shield them, witnesses told a Washington Post special correspondent in Haditha this week and U.S. investigators said in Washington. The girls killed inside Khafif's house were ages 14, 10, 5, 3 and 1, according to death certificates.
   

   
   
2. சூடேறும் பூமி: சர்ச்சை: உலகளவில் உஷ்ணம் அதிகமாவது குறித்த அல் கோரின் திரைப்படம் Inconvenient Truth வெளியாகி இருக்கும் இத்தருணத்தில், போஸ்ட் இந்த விஷயத்தின் பின்னிருக்கும் சர்ச்சையை மீண்டும் கிளறி இருக்கிறது. படித்து முடித்ததும் குழப்பம் தான் மிஞ்சுகிறது.
   
   பூமி நிரந்தரமாக சூடேறுகிறதா?
   மனிதர்களின் செயல்கள் அதற்குப் பொறுப்பா?
   மனிதர்கள் தமது செயல்களை மாற்றிக் கொள்வதன் மூலம், இதை நிவர்த்தி செய்ய முடியுமா?
   
   என்ற மூன்று கேள்விகளுக்கும் முறையா, இல்லை, இல்லை, முடியாது என்று பதில் சொல்லும் சில சந்தேகவாதிகளைப் பேட்டி கண்டு இக்கட்டுரை எழுதப்பட்டிருக்கிறது. நீளமான கட்டுரை.
   
   கட்டுரையில் மறுக்க முடியாத பத்திகள்:
   

   
   LET US BE HONEST about the intellectual culture of America in general: It has become almost impossible to have an intelligent discussion about anything.
   
   Everything is a war now. This is the age of lethal verbal combat, where even scientific issues involving measurements and molecules are somehow supernaturally polarizing. The controversy about global warming resides all too perfectly at the collision point of environmentalism and free market capitalism. It's bound to be not only politicized but twisted, mangled and beaten senseless in the process. The divisive nature of global warming isn't helped by the fact that the most powerful global-warming skeptic (at least by reputation) is President Bush, and the loudest warnings come from Al Gore.
   
   Human beings may be large of brain, but they are social animals, too, like wolves, and are prone to behave in packs. So when something like climate change comes up, the first thing people want to know is, whose side are you on? All those climatic variables and uncertainties and probabilities and "forcings" and "feedback loops," those cans of worms that Bill Gray talks about, get boiled down to their essence. Are you with us or against us?
   

   
   
3. இந்தியாவின் எதிர்காலம்: பிரபல எழுத்தாளர் Ian Macdonald இந்தியாவை மையமாக வைத்து ஒரு அறிவியல் புனைகதை எழுதி இருக்கிறார். இன்னமும் நாற்பத்தியொரு வருடங்களில் இந்தியாவின் சுதந்திரத்தின் நூற்றாண்டு விழாவின் போது நாடு எப்படி இருக்கும் என்று கற்பனை செய்திருக்கிறார்.
   
   பயமுறுத்துகிறார்.
   
   மதிப்புரையிலிருந்து:
   

   
   In River of Gods , the lives of nine characters, including a police officer, a journalist, an astronaut and the aide to a powerful politician, intertwine as India veers toward an apocalypse caused by a reckless search for cheap power. MacDonald predicts that India will be divided into several warring states, each with sophisticated robot armies. Gender switching -- and the abandonment of gender entirely -- will be commonplace. Artificial intelligence will be advanced enough so that machines will pass for humans most of the time.
   

   
   

தமிழ்ப்பதிவுகள்

சண்டே போஸ்ட் - 14

(முன் குறிப்பு: சமீபத்திய விகடனில் கமல்ஹாசன் எழுதியுள்ள 'அணையா நெருப்பு' சிறுகதை அருமையாக உள்ளது. கமல் எழுதியது என்ற பிரக்ஞையோடு படித்தது எனது வாசக அனுபவத்திற்கு சற்று இடைஞ்சலாக இருந்தாலும், ஒரு வித்தியாசமான கோணத்தில், தெளிவான நடையில் எழுதப்பட்ட நல்ல கதையைப் படித்த நிறைவு முடிவில் ஏற்பட்டது. ஆங்காங்கே கொஞ்சம் provocative-ஆன வாக்கியங்கள் இருந்தாலும், அவையும் சிந்தனையைத் தூண்டும் விதத்திலும் நேர்த்தியாகவும் இருந்தன)

இன்றைய வாஷிங்டன் போஸ்ட் நாளிதழிலிருந்து சில சுவாரசியமான கட்டுரைகள்:

1. தொலைதூரக் கல்வி: (சென்ற திங்களன்று போஸ்டில் வெளியான கட்டுரை) அமெரிக்காவில் மாணவர்கள் வீட்டுப் பாடங்கள் செய்வதற்கும் பரிட்சைகளில் தேர்ச்சி பெறுவதற்கும் மேற்கொள்ளும் ட்யூஷன் வகுப்புகள் இந்தியாவிற்கு அவுட்சோர்ஸ் செய்யப்பட்டுள்ளன என்பது புதிய செய்தி இல்லையென்றாலும், மாணவர்கள் பார்வையில் எழுதப்பட்டுள்ள இக்கட்டுரை சுவாரசியமாக இருக்கிறது. நாடு கடத்தப்படும் பல சேவை-சார் வேலைகளைப்போல் இதற்கும் செலவு, தரம் இரண்டுமே காரணங்களாக முன்வைக்கப்படுகின்றன. இணையத்திலேயே பிறந்து வளர்ந்து வாழும் இந்த ஊர் மாணவர்களுக்கு இப்படித் தொலை தூரத்திலிருந்து கல்வி பெறுவதில் எந்த பிரச்னையும் இல்லையென்றாலும், இங்குள்ள ஆசிரியர்களுக்கு இந்த வெளியேற்றம் கொஞ்சம் கலக்கத்தை ஏற்படுத்துவதில் ஆச்சரியமில்லை.
   
   இந்தியாவில் உள்ள ஆசிரியர்கள் இப்படிப் 'பசுமையான' வேலைக்கு மாறிக் கொண்டிருப்பதால் அங்கே பள்ளிக் கல்வியின் தரம் எப்படி பாதிக்கப்படுகின்றது என்பதை யாராவது ஆராய்ந்து எழுதினால் தேவலை.
   
   கட்டுரையிலிருந்து:
   
   

   
   Tutoring companies figure: If low-paid workers in China and India can sew your clothes, process your medical bills and answer your computer questions, why can't they teach your children, too?
   
   But educational outsourcing has sparked a fierce response from teachers and other critics who argue that some companies are using unqualified overseas tutors to increase their profit margins.
   
   "We don't believe that education should become a business of outsourcing," said Rob Weil, deputy director of educational issues at the American Federation of Teachers. "When you start talking about overseas people teaching children, it just doesn't seem right to me."
   

   
   
2. சவூதி கற்காத பாடங்கள்: செப்டம்பர் பதினோராம் தேதி நிகழ்வில் பங்கேற்றவர்களில் மிகப் பெரும்பான்மையானவர்கள் சவூதி அரேபியாவைத் தாய்நாடாகக் கொண்டவர்கள். அம்மக்களை இத்தகைய பாதையில் திருப்பியதில் அந்நாட்டின் கல்விக்குப் பெரும் பங்கு இருப்பதாக அப்பொழுது கண்டறியப்பட்டது. வெறுப்பும் கோபமும் நிறைந்த அடிப்படைவாதப் பார்வையை போதிக்கும் அப்பாடங்களை மாற்றி அமைக்கப் போவதாக சவூதி அரசாங்கம் வாக்களித்தது. நான்கு வருடங்களுக்கு மேல் ஆகி விட்ட இன்றைய நிலையில் சவூதியின் பாட புத்தகங்கள் இன்னமும் மாறவில்லை என்று இக்கட்டுரை தெரிவிக்கின்றது. சவூதியிலிருந்து சில ஆசிரியர்களால் ரகசியமாகக் கடத்தப்பட்ட பாடநூல்களிலிருந்து மேற்கோள்களைக் காட்டுகிறது.
   

   
   S audi Arabia's public schools have long been cited for demonizing the West as well as Christians, Jews and other "unbelievers." But after the attacks of Sept. 11, 2001 -- in which 15 of the 19 hijackers were Saudis -- that was all supposed to change.
   ...
   The problem is: These claims are not true.
   ...
   FIFTH GRADE
   
   "Whoever obeys the Prophet and accepts the oneness of God cannot maintain a loyal friendship with those who oppose God and His Prophet, even if they are his closest relatives."
   
   "It is forbidden for a Muslim to be a loyal friend to someone who does not believe in God and His Prophet, or someone who fights the religion of Islam."
   

   
   
3. உள்நாட்டு உளவு: அமெரிக்க வாழ் மக்கள், வெளிநாடுகளில், குறிப்பாக அமெரிக்கா குறி வைத்திருக்கும் வெளிநாடுகளில், வசிக்கும் மக்களோடு நடத்தும் தொலைபேசி உரையாடல்களை அமெரிக்க அரசாங்கம் ஒட்டுக் கேட்பதாக சில மாதங்கள் முன்பு செய்தி வெளியானது. தீவிரவாதிகளோடு நடத்தும் உரையாடல்கள் மட்டுமே ஒட்டுக் கேட்கப் படுகின்றன என்று அரசாங்கம் சாதித்தாலும், இந்தச் செய்தி பலரை கவலைக்குள்ளாக்கியிருக்கிறது. அதில் இந்த கட்டுரை ஆசிரியரும் ஒருவர். சூடானில் வாழும் தனது தகப்பனாரோடு இவர் நடத்தும் உரையாடல்கள் தீவிரவாத உரையாடல்களாகத் தோன்றலாம் என்று அஞ்சுகிறார்.
   
   கட்டுரையிலிருந்து:
   

   
   "May Allah guide you in whatever you do. May Allah protect you from evil. May Allah destroy your enemies."
   
   These were the words I heard from my eightysomething father one recent morning as his frail voice came over the phone from a Sudanese village about 6,000 miles away. To each sentence I replied "Amen," and as I hung up, I felt the soothing effect of his prayer come over me at the start of another day.
   
   But at the same time, as I readied myself for work here in the tension-filled capital of the United States, I couldn't help but wonder: What if the National Security Agency were listening to my phone calls to Sudan?
   

   
   
4. உதவியா? உபத்திரவமா?: உலக நாடுகளின் வளர்ச்சிக்கு உதவுவதாகக் கூறிக்கொண்டு வரும் உலக வங்கி மற்றும் சர்வதேச நிதி அமைப்பு (IMF) உண்மையிலேயே அந்நாடுகளுக்கு உதவுவதில்லை என்றும், மாறாக அவற்றின் திட்டமிடும் முறை அந்நாடுகளின் வளர்ச்சிக்குப் பெரிதும் குந்தகமாகவே உள்ளது என்றும் ஒரு புதிய புத்தகம் வாதிடுகிறது. வில்லியம் ஈஸ்டர்லி என்பவர் எழுதியிருக்கும் 'The White Man's Burden' என்ற இப்புத்தகத்தை போஸ்டின் டேவிட் இக்னேஷியஸ் மதிப்பிடுகிறார்.
   
   மதிப்புரையிலிருந்து:
   

   
   This is the season for critiques of global misadventures, and William Easterly has written a valuable one. His target in his puckishly titled The White Man's Burden is the spirit of benign meddling that lies behind foreign aid, foreign military interventions and such do-gooder institutions as the World Bank, the International Monetary Fund (IMF) and the United Nations.
   ...
   The do-gooders' fundamental flaw, he argues, is that they are "Planners," who seek to impose solutions from the top down, rather than "Searchers," who adapt to the real life and culture of foreign lands from the bottom up. The Planners believe in "the Big Push" -- an infusion of foreign aid and economic advice that will lift poor countries past the poverty trap and into prosperity. But the Planners are almost always wrong, Easterly contends, because they ignore the cultural, political and bureaucratic obstacles that impede the delivery of real assistance (as opposed to plans for such assistance) to the world's poor.
   

   
   

தமிழ்ப்பதிவுகள்

சண்டே போஸ்ட் - 13

இன்றைய வாஷிங்டன் போஸ்ட் நாளிதழிலிருந்து சில சுவாரசியமான கட்டுரைகள் (கடைசி மேட்டரைப் படிக்கத் தவறாதீர்கள் :-) ):

1. இந்தியாவின் நக்சல்பாரி இயக்கம்: ஒரு அறிமுகம்: (இது நேற்றைய நாளிதழில் வெளியானது) நேற்று சட்டிஸ்கர் மாநிலத்தில் நிகழ்ந்த சம்பவம் குறித்துப் படித்திருக்கலாம். அந்த செய்தி வருவதற்கு முன்பு தற்செயலாக நேற்று போஸ்டில் நக்சல்பாரி இயக்கம் குறித்த இந்த அறிமுகக் கட்டுரை வெளியாகியிருந்தது. சல்வா ஜூதும் பற்றியும் சில கருத்துக்களை முன்வைக்கும் இக்கட்டுரை அவசியம் படிக்கப் பட வேண்டியது.
   
   கட்டுரையிலிருந்து:
   

   
   Drawing recruits and support from indigenous tribespeople known as adivasis , the ragtag band of young men and women is part of a larger revolutionary movement whose audacious, if anachronistic, goal is to replace India's parliamentary democracy with a communist system straight out of Chairman Mao Zedong's Little Red Book.
   ...
   The Maoist commander in the area, who goes by the name Kosa, said the movement had not been deterred by the triumph of capitalism in China and other formerly communist countries.
   
   "When a scientist doesn't get the desired results from an experiment, he doesn't just abandon the experiment," he said. "Every movement has its ups and downs. There are defeats as well as victories. We should learn from the failure of Maoism in China and move ahead."
   

   
   
2. ஈராக்: சென்றோம், கொன்றோம், வந்தோம்: ராணுவ வீரர்களின் வாழ்வியல் என்பது தனித்துவங்கள் நிறைந்த ஒரு உப கலாசார வாழ்வியலாகும். ஒவ்வொரு போரும், அந்தப் போருக்கே உரித்தான குணாதிசியங்களை உள்வாங்கிக் கொண்ட ஒரு படைக்குழுவை உருவாக்குகிறது. பல நாடுகள் சென்று பல போர்களில் தொடர்ந்து ஈடுபடும் அமெரிக்கப் ராணுவத்தில் இதனால், வியட்நாம் வீரர்கள், கொரிய வீரர்கள், முதல் ஈராக் போர் வீரர்கள் என்று பல குழுக்கள் உள்ளன. இந்த வரிசையில் இப்போதைய இரண்டாம் ஈராக் போர் வீரர்களும் சேர்ந்து கொண்டுள்ளனர். ஒவ்வொரு போரும் வித்தியாசமானது தான். இருப்பினும், வீடு திரும்பி வரும் இவ்வீரர்கள் பேசும் வார்த்தைகளில் எல்லாம், கால தேச வர்த்தமானங்களைக் கடந்து ஒரே செய்திகள் ஒலிக்கின்றன.
   
   இக்கட்டுரையில், பல வீரர்கள் தங்கள் அனுபவங்களை சுருக்கமாகப் பகிர்ந்து கொள்கின்றனர்.
   

   
   "One time, I was on the phone with my child and there was a mortar attack and she asked me what the sound was, and I had to think of something to tell her." - டான்யா
   
   "Everything was like slow motion. I saw a medic. He was going, 'What hurts?' I couldn't hear him but I read his lips, saying 'what hurts?' I said, 'My finger, it's killing me.' He said, 'Your finger? Have you seen your arm?' I said, 'What's wrong with my arm?'" - க்ரிஸ்
   

   
   
3. ஜிம்பாப்வேயின் பண வீக்கம்: ஆப்பிரிக்காவில் அழிந்து கொண்டிருக்கும் நாடுகளின் டாப் டென் வரிசையில் கண்டிப்பாக இடம் பெறக்கூடிய நாடு ஜிம்பாப்வே. அதன் பணவீக்க சதவிகிதம் ஆயிரம் சதவிகிதத்தைத் தாண்டி இருப்பதாக இந்தச் செய்தி கூறுகிறது. சென்ற வருடம் ஒரு பண விலை கொண்ட பண்டம் இந்த வருடம் பத்து பணம்!
   
   மொத்த கட்டுரையே இவ்வளவு தான்:
   

   
   Zimbabwe's annual inflation rate topped 1,000 percent for the first time, underlining the economic collapse of a country crippled by shortages.
   
   Moffat Nyoni, acting director of the government's Central Statistical Office, said that inflation for the 12-month period ending in April was 1,042.9 percent, state radio reported Saturday.
   
   A loaf of bread costs 100,000 Zimbabwe dollars. But the maximum denomination note is 50,000 dollars, forcing shoppers to carry bags of money for basic purchases. The economy has been in free fall since President Robert Mugabe seized 5,000 white-owned commercial farms starting in February 2000.
   
   Many Zimbabweans make ends meet by growing sweet potatoes and corn along roads and railways or on vacant land. An estimated 4 million others have emigrated.
   

   
   
4. உள்நாட்டு உளவு: அமெரிக்க ரகசிய உளவுத்துறை இந்நாட்டின் மக்கள் யாருக்கு எப்பொழுது தொலைபேசுகிறார்கள் என்ற தகவலைக் கடந்த நான்கு வருடங்களாகத் திரட்டி வருவது சென்ற வாரம் செய்தியானது. இது குறித்து போஸ்டின் தலையங்கம். ஒரு ஒற்றை நிகழ்வாக இதைப் பார்க்காமல், அமெரிக்க அரசுச்சட்டத்தின் மீது இந்த அரசாங்கம் தொடுத்திருக்கும் போரின் ஒரு பகுதியாகப் பார்க்கிறது.
   

   
   Some of these measures may be necessary to effectively combat international terrorist networks such as al-Qaeda. Many were adopted in the weeks immediately after Sept. 11, 2001, when the situation seemed to demand urgent and aggressive action. Yet almost all of the exceptional steps President Bush approved have been compromised and discredited by the administration's behavior: its insistence on secrecy and imperious readings of the law; its contempt for meaningful congressional oversight and disregard of international opinion and U.S. alliances; its stubborn resistance to good-faith efforts by Congress to bring the operations under statute.
   

   
   
5. சொகுசு: சுமார் நான்கு வருடங்களுக்கு முன்பு பணி நிமித்தமாக டோக்யோ சென்றிருந்தேன். ஒரு அமெரிக்க ஓட்டலை miniaturize செய்தால் போலிருந்த ஒரு சிறிய ஓட்டலில் தங்கியிருந்தோம். அந்த சிறிய ஓட்டலில் கூட என்னை பிரமிக்க வைத்த ஒரு விஷயம், அந்த ஓட்டல் அறையில் இருந்த டாய்லெட்! சும்மா சொல்லக் கூடாது, ஜப்பானியர்கள் எதில் சிக்கனம் பார்க்கிறார்களோ இல்லையோ, டாய்லெட் சொகுசில் வஞ்சனையில்லாமல் இருக்கிறார்கள். அந்த 'சுகத்தை' வார்த்தையால் வர்ணித்தால் புரியாது, அனுபவிக்க வேண்டும் :-)
   
   இந்த கட்டுரையில் ஜப்பானில் டாய்லெட்களின் பிதாமகரைப் பற்றி எழுதியிருக்கிறார்கள். இந்தக் கட்டுரை எனக்கு மிகவும் சுவாரசியமாக இருந்ததற்கு அதை நான் எங்கே படி...வேண்டாம், too much detail...
   
   கட்டுரையிலிருந்து எதை மேற்கோள் காட்டுவது, எதை விடுவது என்று திண்டாடிப் போய் விட்டேன்:
   

   
   "Going to the toilet should be about relaxation, comfort and cleanliness," he said. "I strongly believe the Japanese have the cleanest and most comfortable toilets in the world."
   ...
   During his first chance to get up close and personal with them since installation, Asada's passion for his job overflowed. "We developed them without a base. Their pipes attach from their backs directly into the wall," he explained with excitement, caressing the toilet with his hand. "With nothing underneath, you can see how easy it is for someone to wipe the floor. It makes a bathroom easy to keep spotless."
   ...
   A Japanese proverb says that pregnant women who keep their toilets sparkling clean will give birth to attractive babies. The Japanese word for clean -- kirei -- is the same as the word for beautiful. Japanese almost always use moist towelettes to wipe their hands before meals. "Why shouldn't it apply to other places on the body?" Asada said.
   

   
   

தமிழ்ப்பதிவுகள்

பேச இயலாதவர்களின் மொழிப் பற்று

சமீபத்தில் படித்த செய்தி ஒன்று சிந்தனையைத் தூண்டுவதாக இருந்தது.

வாஷிங்டன் நகரத்தில் இருக்கும் காலடட் பல்கலைக்கழகம் காது கேளாதோர் மற்றும் பேசவியலாதவர்களுக்கான பிரத்யேக பல்கலைக்கழகம். நாடெங்கிலும் உள்ள இத்தகைய பல்கலைக்கழகங்களில் முதன்மையானதாகக் கருதப்படும் இந்த அமைப்பு, கடந்த நூற்றைம்பது ஆண்டுகளாக செயல்பட்டு வருகிறது.

சர்ச்சைகள் இங்கே புதிதல்ல. 1987ஆம் ஆண்டு தலைவராக இருந்த லீ என்பவர் பதவி விலகிய போது, ஒரு காது கேளாதவரையே தலைவராக நியமிக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை மாணவர்களிடையே எழுந்தது. பல்கலைக்கழகச் செயலாளர்கள் அக்கோரிக்கையை மீறி ஒரு ஊனமில்லாதவரை நியமித்த போது, பெரும் போராட்டங்கள் நடந்தன - நாடெங்கிலும் இருந்து மக்கள் திரண்டு வந்துப் போராடி, மாணவர்களது கோரிக்கையை நிறைவேற்றி வைப்பதில் வெற்றி கண்டனர்.

அப்படி அன்று நியமிக்கப்பட்ட கிங் என்பவர் இப்பொழுது பதவி விலகப் போகிறார். புதிய தலைவராக ஜேன் ஃபெர்னாண்டஸ் என்பவர் தேர்தெடுக்கப்பட்டிருக்கிறார். இவரும் காது கேளாதவரே. இருப்பினும் ஆச்சரியம் என்னவென்றால் இவரது நியமனத்தையும் மாணவர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் எதிர்க்கின்றனர். காரணம், இவர் பிறவி ஊமையாக இருந்த போதும், சிறு வயது முதலே அறிவியற் சாதனங்கள் மற்றும் பயிற்சி மூலமாக ஓரளவுக்கு கேள்வி மற்றும் பேச்சுத் திறனை வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறார். (இவர் பேசுவதை நேற்று தொலைக்காட்சியில் பார்த்தேன், ஓரளவுக்குப் புரிகிறது). மேலும், உதட்டசைவினை கவனிப்பது மூலமும் பேசுவதை அறிய இவரால் முடியும்.

இவரது நியமனத்தை இதற்காக எதிர்க்க வேண்டுமா, சற்று மிகையான எதிர்வினையாக இருக்கிறதே என்று தோன்றலாம். ஆனால், மாணவர்கள் முன்வைக்கும் முக்கிய வாதம் அவர்களது சங்கேத மொழியைப் பற்றியது. ஜேன் தனது இருபத்தி மூன்றாவது வயதில் தான் சங்கேத மொழி பயிலத் துவங்கினார். அவரது 'தாய் மொழி' சங்கேத மொழி இல்லை. ஆதலால், இவரது தலைமையில் இம்மொழியின் எதிர்காலம் குறித்தும், அம்மொழி சார்ந்த வாழ்வியலின் எதிர்காலம் குறித்தும் மாணவர்கள் அச்சம் தெரிவிக்கின்றனர். ஊமைப் பெற்றொர்களுக்குப் பிறந்து, ஊமையாகப் படித்து வளர்ந்து, ஊமையை மணம் புரிந்து, ஊமைக் குழந்தைகளைப் பெற்றுக் கொள்வதே தமது உபகலாசார வாழ்வியலாகக் கருதும் இவர்களுக்கு அந்த வாழ்க்கை முறையின் ஆதாரமான சங்கேத மொழி வழக்கொழியக் கூடுமோ என்ற கவலைப் பிரதானமாக இருக்கிறது.

ஜேன் பதவி விலகப் போவதில்லை என்று சொல்லியிருக்கிறார். பல்கலைக்கழகத்தின் கலாசாரத்தைத் தான் மாற்றப் போவதில்லை என்றும் சொல்கிறார்.

"There's a kind of perfect deaf person," said Fernandes, who described that as someone who is born deaf to deaf parents, learns ASL at home, attends deaf schools, marries a deaf person and has deaf children. "People like that will remain the core of the university."

என்ன நடக்கப் போகிறது என்பது போகப் போகத் தெரியும்.

இந்த சர்ச்சையில் மாணவர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்களது நிலைப்பாடு சரியானதா இல்லையா என்று சொல்வதற்கு எனக்கு சற்றும் அருகதையில்லை. ஆனால், எனக்கு அவர்களது மொழிப் பற்று ஆச்சரியமாகவும், மிகவும் நெகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கிறது. ஓசை, இசை, எதுகை, மோனை, தளை, அசை என்று எந்த ஒரு செவிப்புலன் சார்ந்த விஷயமும் இல்லாத ஒரு சங்கேத மொழியை தமது கலாசாரத்தின் மையப் புள்ளியாக அவர்கள் காண்கிறார்கள் என்ற செய்தி யோசிக்க வைக்கிறது.

சண்டே போஸ்ட் - 12

இன்றைய வாஷிங்டன் போஸ்ட் நாளிதழிலிருந்து சில சுவாரசியமான கட்டுரைகள்:

1. ஆப்பிரிக்கா என்ற ஒரு மருந்துப் பரிசோதனைக் கூடம்: சுமார் பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு நடந்த ஒரு அநியாயம் குறித்த உண்மைகள் இப்பொழுது முழுவடிவம் பெறத் துவங்கி இருக்கின்றன. 1996-ஆம் ஆண்டு நைஜீரியாவில் ஒரு வகையான மூளைக் காய்ச்சல் நோய் பரவியது. குறிப்பாகக் குழந்தைகளைக் குறி வைத்த இந்நோயைக் குணப்படுத்த ஃபைசர் (pfizer) என்ற பன்னாட்டு மருந்து நிறுவனம் குழந்தைகளின் மீது பயன்படுத்துவதற்கு அனுமதிக்கப்படாத ஒரு மருந்தினைப் பயன்படுத்தியது. இம்மருந்தினைப் பிரயோகிக்க நைஜீரிய அரசாங்கமும் குழந்தைகளின் பெற்றோர்களும் உடன்பாடு அளித்ததாக அந்நிறுவனம் கூறினாலும், அரசாங்க ஒப்புதலாகக் காண்பிக்கப்பட்ட கடிதம் போலி என்பதும், பெற்றோர்களிடம் பெற்ற ஒப்புதல் வாய்மொழியானது என்றும் இப்பொழுது தெரிய வந்துள்ளது.
   
   ஃபைசர் நடத்திய பரிசோதனையில் ஐந்து குழந்தைகள் இறந்தன என்றும், சில குழந்தைகளுக்கு ஆர்த்ரைடிஸ் நோய் வந்தது என்றும் சொல்லப்படுகிறது. மருந்துக்கும் இவைக்குமான தொடர்புகள் அறிவியற்பூர்வமாக நிரூபிக்கப்படவில்லை என்றாலும், இப்பரிசோதனைகள் சர்வதேச சட்டத்தை மீறியவை என்பதில் சந்தேகமில்லை.
   
   இந்த நிகழ்ச்சி குறித்து புலனாய்வுச் செய்தியாக வாஷிங்டன் போஸ்ட் 2000த்தில் ஒரு கட்டுரை வெளியிட்டது. அதைத் தொடர்ந்து நைஜீரிய அரசாங்கம் உருவாக்கிய ஆய்வுக்குழுவின் அறிக்கை பல வருடங்கள் முடக்கப்பட்டிருந்தது. இன்று போஸ்ட் அதை ரகசியமாகக் கண்டெடுத்திருக்கிறது.
   
   சர்வதேச மருந்து கம்பெனிகளின் இத்தகைய பரிசோதனைகளுக்கு இந்திய கிராமங்களும் களன்களாக இருப்பதை சமீபத்திய வயர்ட் சஞ்சிகைக் கட்டுரை சுட்டிக்காட்டியது நினைவிருக்கலாம்.
   
   இன்றைய கட்டுரையிலிருந்து:
   

   
   Pfizer's experiment was "an illegal trial of an unregistered drug," the Nigerian panel concluded, and a "clear case of exploitation of the ignorant."
   
   The test came to public attention in December 2000, when The Post published the results of a year-long investigation into overseas pharmaceutical testing. The news was met in Nigeria with street demonstrations, lawsuits and demands for reform.
   
   Pfizer contended that its researchers traveled to Kano with a purely philanthropic motive, to help fight the epidemic, which ultimately killed more than 15,000 Africans. The committee rejected that explanation, pointing out that Pfizer physicians completed their trial and left while "the epidemic was still raging."
   

   
   
2. வரிச்சட்டங்களும் சமத்துவ சமுதாயமும்: 'கம்யூனிசம்', 'சோஷலிசம்' போன்ற வார்த்தைகளைக் கெட்ட வார்த்தைகளாகக் கருதும்படி அமெரிக்க மக்கள் நாள்தோறும் போதிக்கப்படுகிறார்கள். இருப்பினும், இந்நாட்டின் வரிச்சட்டங்களிலும் ஒரு சோஷலிச சாயல் இருக்கத்த்தான் செய்கிறது. ஏழைகள் குறைந்த சதவிகிதமும், பணக்காரர்கள் அதிக சதவிகிதமும் தான் (theoretically) வரி செலுத்துகிறார்கள். இருப்பினும், இவ்வரிச்சட்டங்களில் அடைக்கப்படாத ஓட்டைகளும், பணக்காரர்களுக்குச் சாதகமாக உருவாக்கப்படும் ஓட்டைகளும், பொருளாதாரத்தின் வரிச்சுமையை கீழ், மத்திய தர வர்க்கத்தினரே பெரிதும் உணரும்படி வைத்துள்ளன. மேலும், இத்தலையங்கம் சுட்டிக் காட்டுவது போல், புஷ் அரசாங்கம் இந்த நிலைமையை இன்னமும் மோசமாக்கும் விதமாக வரிச்சலுகைகளை பெரும் மற்றும் மிகப் பெரும் பணக்காரர்களுக்கு அள்ளி வழங்கி இருக்கிறது.
   
   இக்கட்டுரை அமெரிக்கப் பொருளாதாரத்தில் சமச்சீரின்மை குறித்த தலையங்கத் தொடரில் ஐந்தாவது கட்டுரை.
   

   
   Our chart shows the combined effect of the Bush tax cuts. It leaves no doubt that the tax system has become less progressive, even as the need for progressivity has grown. Over the past quarter of a century, the tide of the American economy has failed to lift the bottom half of society, damaging the faith on which capitalism depends. Seven out of ten say the nation is headed in the wrong direction even though economic growth is galloping, and many are hostile to trade, immigration and big business. But rather than crafting a tax policy that responds to those sentiments, the administration has done the opposite.
   

   
   
3. United we fall: செப்டம்பர் பதினோராம் தேதி கடத்தப்பட்ட விமானங்கள் நான்கு. அவற்றுள் மூன்று தமது இலக்கைச் சென்றடைந்தன. அமெரிக்கப் பாராளுமன்றத்தைக் குறிவைத்து வந்து கொண்டிருந்த நான்காவது விமானம் அதன் பிரயாணிகளால் பென்சில்வேனியாவின் காட்டு வெளியில் தரையிறக்கப்பட்டது, இல்லை, தரையில் மோதப்பட்டது. இந்த நான்காவது விமானத்தின் கதையைச் சொல்லும் United 93 என்ற படம் சென்ற வாரம் வெளியானது. மிகவும் சிறப்பாக எடுக்கப்பட்டிருப்பதாக, இதுவரை வந்துள்ள விமரிசனங்கள் கூறுகின்றன.
   
   அவ்விமர்கர்கள் வரிசையில் ஜார்ஜ் வில்லும் சேர்ந்து கொள்கிறார்.
   

   
   In most movies made to convey dread, the tension flows from uncertainty about what will happen. In "United 93," terror comes from knowing exactly what will happen.
   ...
   To the long list of Britain's contributions to American cinema -- Charles Chaplin, Bob Hope, Cary Grant, Stan Laurel, Deborah Kerr, Vivien Leigh, Maureen O'Hara, Ronald Colman, David Niven, Boris Karloff, Alfred Hitchcock and others -- add Paul Greengrass, writer and director of "United 93." He imported into Hollywood the commodity most foreign to it: good taste.
   

   
   
4. தீபா மேத்தாவின் 'Water': இந்து மதத்தின் விதவைகள் குறித்து எடுக்கப்பட்ட 'வாட்டர்' திரைப்படம் வாஷிங்டனின் திரைப்பட விழாவில் திரையிடப்படுகிறது. இதன் தொடர்பாக, தீபா மேத்தாவைப் பேட்டி கண்டு எழுதப்பட்டுள்ள கட்டுரை.
   

   
   Mehta had been through a public ordeal with "Fire," the first movie in her "trilogy of elements." "Fire," which involved two women who gradually develop a lesbian relationship, inflamed Hindu fundamentalists. Protesters trashed theaters when the film opened in 1997.
   
   Yet Mehta's next installment in the trilogy, "Earth," was thoroughly embraced by her native country. Based on Bapsi Sidhwa's "Cracking India," the film chronicles the ethnic violence that emerged during the 1947 partition of India that created Pakistan. That movie was so highly regarded that India -- which has the busiest film industry in the world -- submitted "Earth" as its entry in the Oscar race.
   
   "I'm telling you," Mehta says with a deep, smoky laugh, "India's very confusing."
   

   
   

தமிழ்ப்பதிவுகள்