மனம் ஒரு குரங்கு: சண்டே போஸ்ட்

இன்றைய வாஷிங்டன் போஸ்ட் நாளிதழிலிருந்து சில சுவாரசியமான கட்டுரைகள்:

ஒரு பத்திரிக்கை, பல ஊடகங்கள்: முந்தாநேற்று (வெள்ளிக்கிழமை), வாஷிங்டன் போஸ்ட் ஒரு வானொலி நிலையச் சேவையைத் துவங்கியது (வாஷிங்டன் போஸ்ட் ரேடியோ). இது ஒரு பிராந்திய சேவை மட்டுமே என்றாலும், ஒரு தனிப்பத்திரிக்கை தனது ஊடகசக்தியை இப்படிப் பெருக்கிக் கொள்வது பற்றி சில கேள்விகள் எழுந்திருக்கின்றன. வாஷிங்டன் மற்றும் வாஷிங்டன் சார்ந்த பகுதிகளில், போஸ்ட் பத்திரிக்கை, சென்னையில் ஹிந்துவைப் போல - பேப்பர் படித்தாயா என்றால் போஸ்ட் படித்தாயா என்று அர்த்தம். இத்தகைய சக்தி மிகுந்த ஒரு நிறுவனம் வானொலி அலைகளையும் ஆக்கிரமித்து விடுமோ என்று சிலர் கவலைப்படுகிறார்கள். இக்கவலைகளைப் பற்றி போஸ்டின் வாசக ஆசிரியர் (Ombudsman) இப்பத்தியில் கருத்துக் கூறியிருக்கிறார். முக்கியமாக, செய்தித்தாள், வலைத்தளம், வானொலி நிலையம் ஆகியவை வெவ்வேறு நிர்வாகிகளால் நடத்தப்பட்டாலும், எல்லாவற்றிற்கும் ஆணிவேர் போஸ்ட் பத்திரிக்கை தான், ஆதலால் இம்மூன்றையும் மக்கள் தனித்தனியாகப் பிரித்துப் பார்க்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்க முடியாது என்று போஸ்ட்டுக்கு அறிவுறுத்துகிறார். மேலும்:

Post reporters, especially, find themselves in great demand -- writing quickly for the Web site on a breaking story, writing for the next day's paper and now talking on WTWP. It requires a flexibility and dexterity that even the quickest of us will have to get used to. So journalists need to remember that they represent Post standards whether they're online or on the air. Only a few journalists in online chats have crossed the line -- into obscenity and political rants that Post journalists shouldn't engage in -- since I've been here.

Here is commonsensical advice for reporters who go on television or radio or do live chats.

· Don't say anything live you would not write in the paper. Don't speculate without a sound basis in fact.
· Don't try to be ironic or sarcastic; it's always misinterpreted. Humor only works if it's light and at no one's expense but your own.
· A relaxed manner is good for chats, but watch you don't come off as unprofessional.
· You're a reporter for a top-notch outfit. Act like it.
உஷ்ணமாகும் பூமி? ஹம்பக்!: பூமியின் வெப்பம் அதீதமாய் அதிகரித்து வருகிறது என்பதற்கும், அதற்கு மனிதர்களின் செயல்களே பொறுப்பு என்பதற்கும் இருக்கும் ஏராளமான ஆதாரங்களைப் புறந்தள்ளி விட்டு, இதெல்லாம் ஒன்றும் புதிதல்ல என்று வலது சாரி சிந்தனையாளர் ஜார்ஜ் வில் வாதிடுகிறார். "எது நடந்ததோ, அது நன்றாகவே நடந்தது. எது நடக்கிறதோ, அது நன்றாகவே நடக்கிறது." என்று கீதாசார ஸ்டைலில் பேசுகிறார்.

இது போலப் பேசுபவர்கள் பலர் இருந்தாலும், அவர்களில் முக்கால்வாசிப் பேருக்கு ஒரு உள் லாப நோக்கு இருக்கும். வலது சாரி அறிவு ஜீவியாகக் கருதப்படும் ஜார்ஜ் வில்லுக்கு அப்படி எதுவும் கிடையாது என்று நம்புகிறேன். மேலும், இக்கட்டுரை பெரும்பான்மைக் கருத்துக்களுக்கு எதிரானவைகளுக்கு ஒரு நல்ல உதாரணம் என்பதால் இதை சுட்டிக்காட்ட முற்படுகிறேன். கட்டுரையிலிருந்து:

While worrying about Montana's receding glaciers, Schweitzer, who is 50, should also worry about the fact that when he was 20 he was told to be worried, very worried, about global cooling....Newsweek agreed ("The Cooling World," April 28, 1975) that meteorologists "are almost unanimous" that catastrophic famines might result from the global cooling that the New York Times (Sept. 14, 1975) said "may mark the return to another ice age." The Times (May 21, 1975) also said "a major cooling of the climate is widely considered inevitable" now that it is "well established" that the Northern Hemisphere's climate "has been getting cooler since about 1950." In fact, the Earth is always experiencing either warming or cooling.
இஸ்ரேலின் புதிய தலைவர்: புதிய பாலஸ்தீனியத் தலைவர் அரியணை ஏறிய சில வாரங்களுக்குள் இஸ்ரேலிலும் புதிய தலைவர் தேர்தெடுக்கப்பட்டிருக்கிறார். மேற்குக்கரையிலிருந்து "பெரும்பாலான" குடியேற்றப்பகுதிகளைக் காலி செய்யப் போவதாகச் சொல்லியிருக்கிறார். அவரது அரசியல் வளர்ச்சியைப் பற்றியது இக்கட்டுரை.

Settlements and occupation have not yielded peace with the Palestinians, and bilateral negotiations are remote now that Hamas--a movement sworn to Israel's destruction--is in power. Instead, Olmert campaigned on the promise of a new centrism, stressing the need to leave most of the West Bank and even parts of Jerusalem if there is no negotiating option that could yield final borders. He faces enormous challenges...
பொருளாதார முன்னேற்றமும் சமத்துவமும்: அமெரிக்காவில் "Rising Tide lifts all boats" என்று ஒரு சொலவடை உண்டு. ஒரு கடலின் மட்டம் உயரும் போது, எல்லா படகுகளும் உயர்கின்றன என்று சொல்லும் இதன் பொருள் ஒரு நாட்டின் பொதுவான பொருளாதார முன்னேற்றம் அதன் எல்லா மக்களையும் ஒரே அளவில் சென்றடையும் என்பது. இக்கோட்பாடு, நம் நாட்டின் Trickle down கோட்பாட்டின் பெரியப்பா. இக்கோட்பாட்டின் நடைமுறை செயல்பாட்டை ஆராயும் விதமாக, சில வாரங்களுக்கு முன் போஸ்டின் ஆசிரியக்குழு ஒரு தொடர் கட்டுரையை எழுதத் துவங்கியது. இத்தொடர் முக்கியமாக, பொருளாதார வளர்ச்சி சமுதாயத்தின் எல்லா தரப்பு மக்களையும் சென்றடையாததன் காரணங்களை ஆராய்கிறது.

இன்று கட்டுரையின் மூன்றாவது பகுதி வெளியாகியிருக்கிறது. இப்பகுதியில் பொருளாதார வளர்ச்சி தேவையா என்ற ஆதாரக் கேள்வியை ஆராய்ந்து, சில புருவத்தை உயர்த்தும் வாதங்களை முன்வைக்கிறது:

...Americans get richer relative to their past, forward momentum makes them optimistic and tolerant: They expect life to get better, so they act more generously toward racial minorities, immigrants and the poor.
...
The other argument for growth is a particularly American one: To exercise global leadership, the United States needs financial clout. In a narrowly economic sense, it's great if foreigners catch up to U.S. living standards; this means richer markets for American products, so everybody gains. But in a political sense, a loss of economic preeminence would be crippling -- both for American statecraft and for the enlightened causes that it defends.

நெனப்புத் தான்...

கட்டுரைத்தொடரின் முதல் பகுதி, இரண்டாம் பகுதி.
அமர்த்யா சென்னின் புத்தகம்: மதிப்புரை: எனது முந்தைய பதிவில் குறிப்பிடப்பட்ட அமர்த்யா சென்னின் புதிய புத்தகத்தைப் பற்றிய இம்மதிப்பீடு, சென்னின் ஆதாரக் கோட்பாடுகளைக் கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது. வரலாற்றிலிருந்து வசதியானவற்றை மட்டும் தேர்ந்தெடுத்துச் சுட்டிக் காட்டுவதாகக் குற்றம் சாட்டுகிறது. மதிப்பீட்டிலிருந்து:

It is the unease of Islam, of course, and the violence of some of its radical adherents that have given the question of identity its contemporary global relevance. On that issue Huntington was at his most prophetic, writing of Islam's "bloody borders" and of the "youth bulge" in Muslim societies that had unhinged and radicalized the Muslim world. He did so in the early 1990s, and then history -- 9/11 and all that followed -- provided his thesis with cruel compliance.

Sen, however, wishes to rescue Islam from this "confinement."