<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13780929\x26blogName\x3d%E0%AE%AE%E0%AE%A9%E0%AE%AE%E0%AF%8D+%E0%AE%92%E0%AE%B0%E0%AF%81+%E0%AE%95%E0%AF%81%E0%AE%B0%E0%AE%99%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AF%81\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kurangu.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kurangu.blogspot.com/\x26vt\x3d3380274728347735214', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>

Sunday, April 23, 2006

சண்டே போஸ்ட் - 10

இன்றைய வாஷிங்டன் போஸ்ட் நாளிதழிலிருந்து சில சுவாரசியமான கட்டுரைகள்:


  1. அணுமின் உற்பத்தி: சில மறுமொழிகள்: சென்ற ஞாயிறு க்ரீன்பீஸ் இயக்கத்தைச் சேர்ந்த பாட்ரிக் மூர் அணுமின் உற்பத்திக்கு சாதகமாக எழுதியிருந்த கட்டுரைக்கு எதிர்வினையாக வந்த சில கடிதங்களை போஸ்ட் சென்ற வியாழனன்று வெளியிட்டது. காட்டமான இக்கடிதங்கள் மூர் அணுமின் வியாபாரிகளிடம் விலை போய்விட்டதாகவும் தவறான தகவல்களை அளிப்பதாகவும் குற்றம் சாட்டுகின்றன. ஒரு மாதிரி:

    The only thing that is "green" about Patrick Moore these days are the dollar bills lining his pocket from corporate interests. Even more disturbing than labeling him "green" are his outrageous claims about nuclear energy.

    Nuclear energy is dangerous. In 2002 the reactor at the Davis-Besse Nuclear Power Station in Oak Harbor, Ohio, came within days of a major accident that could have rivaled Three Mile Island.

    Nuclear energy also is expensive. The last plant built in the United States took 23 years to construct and cost nearly $8 billion.

    Further, every dollar spent on energy efficiency and renewable sources is seven to 10 times more effective at displacing global warming gases than a dollar spent on nuclear energy.

    By exploiting his early ties to Greenpeace, Patrick Moore portrays himself as a prodigal son who has seen the error of his ways, but he is really a spokesman for the nuclear energy industry.


    மேற்கண்ட கடிதத்தை எழுதியது க்ரீன்பீஸ் இயக்கத்தின் இன்றைய இயக்குனர்.

  2. சைனாவும் சர்ச்சும்: வாடிகன் நாட்டுடன் சைனா உறவுகளை சீர்படுத்தும் முயற்சியில் ஈடுபட்டு வருவதாகவும், அது கிட்டத்தட்ட முழுமையடையும் நிலையில் இருப்பதாகவும் இச்செய்திக் கட்டுரை கூறுகிறது. இதற்கு முதல் படியாக, வாடிகன் தைவானுடனான உறவைத் துண்டித்துக் கொள்ள முன்வந்திருப்பதாகவும் கூறுகிறது. வினோதமான தகவல்களைத் தாங்கி வரும் இக்கட்டுரையில் அதி வினோதமான தகவல் - இச்சீரமைப்பிற்கு சைனா விதிக்கும் இன்னொரு விதி: தனது நாட்டின் தேவாலயங்களுக்கான பிஷப்புகளை நியமிக்கும் உரிமை சைனாவின் அரசாங்கத்துக்கு இருக்க வேண்டும் என்பது. மக்களை மதத்திலிருந்து மீட்பது பழைய கம்யூனிசம்; மக்களைக் கட்டுக்குள் வைத்திருக்க மதத்தையும் உபயோகிப்பது இன்றைய கம்யூனிசம்! வாழ்க புரட்சி!

    Vatican and Chinese diplomats could swiftly work out a formula acceptable to both sides if they received instructions to do so from senior leaders, Ren predicted. Only a few bishops from among the 120 active in China would have to be retired as part of a formal Vatican-Beijing agreement, he suggested. They include those most closely associated with the Chinese Catholic Patriotic Association, a government-sponsored group that refuses the pope's authority, and perhaps some veteran clerics who have taken sharply anti-government stands during their years in the underground church movement.

  3. பர்மா படும் பாடு: போஸ்டின் இன்றைய கருத்துத் தொகுப்பில் உலகின் சர்வாதிகாரிகள் பிரதானப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள். ஞானேந்திரா, முகாபே துவங்கி கிம் ஜாங் இல் வரையிலான இவ்வரிசையில் சந்தடி சாக்கில் வெனிசுவேலாவின் ஹூகோ சாவேசையும் சேர்த்து விட்டார்கள். மூன்று முறை தேர்தலில் வென்று ஆறே வருடங்கள் ஆட்சியிலிருக்கும் இவரை அமெரிக்காவின் எதிரிகள் எல்லாரும் ஜனநாயகத்தின் எதிரிகள் என்ற ஃபார்முலாவைப் பயன்படுத்தி சர்வாதிகாரி ஆக்கி விட்டார்களோ என்று சந்தேகமாக இருக்கிறது. மற்றபடி, பட்டியலில் இருப்பவர்கள் பரிச்சயமான கெட்டவர்கள் தாம்.

    இவற்றுள் பர்மாவின் சர்வாதிகாரிகளைப் பற்றி ஒரு விசேஷக் கட்டுரை வெளியாகி இருக்கிறது. தனிப்பட்ட முறையில் பர்மாவின் நிலை மீது எனக்கு மிகுந்த அனுதாபம் உண்டு. இந்தியாவிற்கு அண்மையான இந்நாட்டில் மக்கள் தலைவி சூ சி-க்கு இந்தக் கொடுங்கோலர்கள் செய்து வரும் அநியாயங்கள் மிகக் கொடுமையானவை. இந்தச் சர்வாதிகாரிகளை சைனாவும் இந்தியாவும் போட்டி போட்டுக் கொண்டு வருடிக் கொடுப்பது சகிக்க முடியாத காட்சியாக இருக்கிறது.

    கட்டுரையிலிருந்து:

    At the same time, the senior general has begun acting like a king. The general's relatives now refer to each other by royal titles, according to Burma analyst Aung Zaw; on a visit to India, Than Shwe reportedly required that people sit on the floor beneath him, in tribute to his self-appointed royal status. According to Bangkok-based Burma analyst Larry Jagan, the general has built a palatial residence complete with pillars coated in jade and Italian slate costing millions of dollars. When Than Shwe became dissatisfied with the Italian slate, he had it pulled out and replaced with even more expensive Chinese marble.

  4. வகுப்பு வாதங்கள்: அமெரிக்காவில் சமச்சீரற்ற பொருளாதார வளர்ச்சி குறித்து போஸ்டின் ஆசிரியர்கள் எழுதி வரும் தொடர் தலையங்கங்களில் அடுத்த தலையங்கம். இந்நிலைக்குக் காரணம், சுதந்திர வர்த்தகமோ, பெரும் நிறுவனங்களோ, குடியேற்ற வெள்ளமோ இல்லை என்று வாதிட முனைகிறது. அடுத்த தலையங்கத்தில் சில தீர்வுகளை முன்வைக்கப் போவதாக முன்னோட்டம் விடுகிறது.

    The most pervasive and misplaced reaction to inequality is protectionism. Trade liberalization since 1945 has delivered a vast stimulus to growth, boosting U.S. incomes by $1 trillion a year, according to an extensive survey of the evidence by the Institute for International Economics. It's true that these gains are unevenly distributed, but the skewing is subtle. Unionized labor in the heavily traded manufacturing sector has been hit hard. But the poorest and least skilled Americans actually gain from trade, because they tend to work in low-end service jobs that do not face foreign competition. As a result, trade does nothing to depress their pay, but it does ensure that the goods they buy are cheaper.

  5. இந்தியாவிற்கு அணுமின் தொழில்நுட்பம்: இந்தியாவுடன் அமெரிக்கா செய்து கொண்ட அணுமின் தொழில்நுட்ப ஒப்பந்தத்தை இந்நாட்டின் பாராளுமன்றம் ஏற்க வேண்டும் என்பதற்கு ஒரு கடும் முயற்சி நடந்து கொண்டிருக்கிறது. சாம்ஸ்கி பாஷையில் சொல்ல வேண்டுமென்றால் 'manufacturing consensus' என்று சொல்லலாம். அந்த வரிசையில் இன்னொரு கருத்துப் பத்தி. இதில் சுவாரசியமான ஒரு செய்தி ராஜீவ் காந்தியைப் பற்றியது.

    It is often forgotten that India made an extraordinary offer on June 9, 1988, to forgo nuclear weapons in exchange for a long-term commitment by the existing nuclear powers to move toward nuclear arms reductions. The late prime minister Rajiv Gandhi called on the United Nations to negotiate a new treaty, replacing the NPT, that would commit the nuclear "haves" to carry out Article Six by phasing out their nuclear arsenals over a 22-year period ending in 2010. Effective immediately upon conclusion of this "new NPT," India and the other non-nuclear states would be committed under inspection "not to cross the nuclear threshold." When the United States rejected this offer, the advocates of nuclear weapons in New Delhi steadily gained ground, and in 1998 India formally demonstrated its ability to deploy nuclear weapons.
    ...
    In retrospect, it is clear that the United States made a colossal blunder by rejecting India's 1988 offer to stop its nuclear weapons development. The Indian proposal for gradual nuclear disarmament was pragmatic.

  6. சரிநிகர் சமானம்?:வரும் செவ்வாய் அமெரிக்க அலுவலகங்களில் பெண்களுக்கு ஒரு விசேட தினம். சென்ற வருடம் ஒரு சராசரி அமெரிக்க ஆண் சம்பாதித்ததற்கு நிகராக ஒரு சராசரி அமெரிக்கப் பெண் சம்பாதிப்பதற்கு இந்த வருடம் ஏப்ரல் 25-ஆம் தேதி (செவ்வாய்) வரை சம்பாதிக்க வேண்டும் (அதாவது கூடுதலாக கிட்டத்தட்ட நான்கு மாதங்கள்). அமெரிக்க நிறுவனங்களில் ஆண்-பெண் சம்பளச் சமமின்மை குறித்து வர்த்தகப் பகுதியில் ஏமி ஜாய்ஸ் எழுதுகிறார்.

    It is 2006, and as has been true for about a decade, women earn only 77 cents for every dollar men make.

    When Evelyn Murphy, an economist and a former lieutenant governor of Massachusetts, graduated "years and years ago," women were earning 59 cents for every male-earned dollar. But as she saw more women moving into the workforce in the 1960s, she assumed it was "just a matter of time till we caught up."



மனம் ஒரு குரங்கு - முதல் பக்கம்

1 Comments:

Blogger Venkat said...

ஸ்ரீகாந்த் - இது க்ரீன்பீஸ் இயக்கத்திற்கும் பாட்ரிக் மூருக்கும் இடையில் நடக்கும் சண்டையின் தொடர்ச்சி. ஜான் பாஸகந்தான்டோவின் நான்கு வரி மறுப்பில் எந்த அறிவியல் அடிப்படையும் இல்லை. இதேபோலத்தான் மற்றவர்கள் எழுதியிருக்கும் கடிதங்களிலும்.

ஒன்றைக் கவனிக்க வேண்டும், ஐந்து வருடத்திற்கு முன் பாட்ரிக் மூர் இதேமாதிரி ஒரு கட்டுரையை எழுதியிருந்தால் புறப்பட்டிருக்கக் கூடிய எதிர்வினையில் நூற்றில் ஒரு பங்குகூட இப்பொழுது கிடையாது. சுரத்தே இல்லாமல் இரண்டு வரி மறுப்புகளை நான்கு பேர் எழுதுகிறார்கள்.

April 24, 2006 9:05 AM  

Post a Comment

<< Home